blog

Kop op Harry, je staat niet alleen!

In Deep Democracy staat ‘Harry’ symbool voor ‘dat wat anders is‘. De meeste mensen zullen hem op de foto van Human Dimensions al snel herkennen als ‘de rare vogel’ die als enige ondersteboven hangt. Onlangs werd dit karakteristieke beeld van Harry voor mij -letterlijk en figuurlijk- even volledig op zijn kop gezet.

Tijdens een teamsessie die ik begeleidde kwam onze eigen ‘Harry’ naar voren en draaide de foto op mijn laptop 180 graden. Dat vond ik op zichzelf al een briljante manier van omdenken: “Wie is hier nu de Harry?”. Vervolgens vroeg hij aan zijn teamgenoten: “Hebben jullie enig idee hoe eenzaam het voor mij voelt om met mijn afwijkende mening helemaal alleen te staan?”   

Op mijn vraag aan het team wie dat gevoel bij zichzelf herkende, gingen meteen alle handen de lucht in. Vrijwel iedereen in de groep wist zich wel een situatie of moment te herinneren waarin je het idee kreeg: “Ben ik nou degene die weer es moeilijk doet of zich aan loopt te stellen?” En zo zaten we opeens in een groep vol met Harry’s…

Al pratend werden we ons ervan bewust dat in ieder van ons ergens wel een Harry schuil gaat die ook graag gehoord of gezien wil worden. Een Harry, Harriët, Fatima, Pierre, Mo… of Bro…die binnen het team een afwijkende mening heeft, een andere blik op de zaken werpt, het vernieuwende standpunt inneemt, de haakse invalshoek kiest, het andere geluid laat horen en zo de stem van de minderheid vertegenwoordigt. Harry als de ambassadeur voor meer diversiteit.

In de rol van Harry kunnen we al snel de neiging hebben om te gaan denken: “Ben ik nu écht zo gek of lastig?” En voordat je het weet bekruipt je dan langzaam maar zeker het akelige gevoel dat je binnen het team de uitzondering op de regel bent. Harry als het zwarte schaap dat bang en voorzichtig met zijn mening moet omgaan.

Harry wil ook nog wel eens fungeren als het geweten van de groep. Uitgerekend als het team net even tempo wil maken, we met z’n allen graag voortgang willen boeken of als voorzitter snel knopen door willen hakken staat er wel weer een andere Harry op die begint over zaken die we op zulke momenten eigenlijk helemaal niet willen horen. En ja, dat kan soms ook knap irritant zijn.

Harry wordt door het team dan al gauw afgeschilderd als het type dat geen- of juist teveel oog heeft voor details, zaken moeilijk uit handen geeft, te diep in gedachten is om nog effectief te kunnen communiceren of met een timing die nog wel wat te wensen over laat. Harry kan door anderen dan worden neergezet als zorgelijk, intolerant, cynisch, niet erg enthousiasmerend of weinig praktisch.

Op eenzame hoogte?

Als we op zulke momenten de tijd zouden nemen om even naast Harry te gaan staan en écht te luisteren naar wat hij ons te zeggen heeft zouden we beter in staat zijn om de verborgen kwaliteiten van Harry te zien en op hun echte waarde in te schatten. Wanneer we als teams en groepen met elkaar het vertrouwen en de veiligheid weten te creëren waarbinnen alles gezegd kan worden wat gezegd moet worden zouden we samen eerder ontdekken Harry binnen ieder team een cruciale rol vervult:

Harry de Waarschuwer die ons erop wijst als we met z’n allen weer eens iets of iemand over het hoofd dreigen te zien. Harry de Zorgdrager met discipline, oog voor details, die test en keurt. Gewetensvol, nauwkeurig en onafhankelijk. Harry de Specialist die inzicht biedt in complexiteit, die alle opties beschouwt. Analytisch, creatief en soms onorthodox. Harry de Monitor die accuraat is in zijn oordeel. Solide, direct en transparant. Harry de Afmaker die zich als geen ander houdt aan gemaakte afspraken. Eerlijk, loyaal en betrouwbaar. Harry als de witte raaf!

Door het proces bewust even te vertragen kwamen we tot de ontdekking dat Harry soms niet alleen lastig kan zijn voor anderen, maar dat Harry vaak ook heel streng en veeleisend is voor zichzelf. Door ons meer te verdiepen in Harry en zijn motieven, overwegingen en bezwaren serieus te nemen kunnen we ons als groep met elkaar een goed afgewogen oordeel vormen, waarbij alle invalshoeken en mogelijke risico’s helder worden belicht en de consequenties van het besluit beter worden overzien.

Het toevoegen van de wijsheid van de minderheid aan het meerderheidsbesluit leidt tot krachtige en breed gedragen besluiten en kleurrijke teams. Door als groep de kracht van veelkleurigheid te zien, omarmen en beter te benutten kunnen we effectief en plezierig samenwerken aan de noodzakelijke vernieuwing, duurzame verbeteringen en een hogere kwaliteit van onze producten en dienstverlening. En wie wil dat nou niet?

Welke eigenschappen van Harry herken jij bij jezelf? En welke kwaliteiten van Harry waardeer jij binnen jouw eigen team?

Wil je meer weten of nog even doorpraten? Bel me dan gerust een keer op 0680157159 of kijk op www.humancolours.nl

Betekenisgeving? Gewoon doen

Heb jij soms ook het gevoel dat we de dingen met z’n allen onnodig ingewikkeld kunnen maken? De wereld om ons heen verandert sneller dan ooit. Organisaties worden steeds complexer. Mensen dreigen hierdoor soms hun doel-, de klant-, elkaar-, of erger nog, zichzelf uit het oog te verliezen. Toch draait het bij plezierige en succesvolle samenwerking de laatste zeventigduizend jaar maar om één ding: Menselijk Maatwerk.

‘Het is makkelijk om iets moeilijker te maken, maar het is moeilijk om iets makkelijker te maken.’ (Jos de Blok, Buurtzorg)

Menselijk Maatwerk betekent dat je als organisatie oog en oor hebt voor wat mensen beweegt, verbindt en versterkt. In theorie klinkt dat logisch, maar blijkt in de praktijk nog niet zo vanzelfsprekend. Zo bleek in 2018 maar liefst een kwart van alle werknemers te twijfelen aan het nut van zijn eigen werk. Wie zijn deze mensen? vraagt Rutger Bregman zich af in zijn onlangs verschenen boek ‘De meeste mensen deugen’. Geen schoonmakers, verplegers en politieagenten in ieder geval.

Uit de onderzoeksdata blijkt dat de meeste van deze banen zich in de private sector bevinden, bijvoorbeeld banken, advocatenkantoren en reclamebureaus. Volgens de criteria van onze ‘kenniseconomie’ zijn deze hoogopgeleide werknemers hartstikke succesvol. Toch vinden ze hun werk nutteloos.

‘De school is het reclamebureau dat je wil doen geloven dat je de maatschappij nodig hebt zoals ze is’. (Filosoof Ivan Illich)

Rutger Bregman: “Ons grootste tekort vind je niet op een begroting, maar in onszelf. Het is een tekort aan zingeving.” Homo Sapiens is primair een sociaal dier, aldus historicus Yuval Noah Harari in zijn boek ‘Een kleine geschiedenis van de mensheid’. Sociale samenwerking is cruciaal voor onze overleving. In het kielzog van de zogeheten cognitieve revolutie hielp communicatie (en heel veel roddelen…) de mens zo’n 30.000 jaar geleden om grotere stabielere verbanden te vormen en steeds nauwere en verfijndere samenwerkingsverbanden aan te gaan.

Wil jij meer bezieling, verbinding en saamhorigheid creëren binnen jouw team of organisatie? In de praktijk hoeft dat echt niet altijd zo duur en ingewikkeld te zijn als het in eerste instantie soms wel lijkt. Mensen blijken namelijk hypersociale leermachines. Als mens zijn we geboren om te leren, te verbinden en te spelen. Rutger Bregman: “Mensen hunkeren naar samenzijn en samenspel. We zijn ten diepste geneigd tot interactie en solidariteit.”

‘Niets is krachtiger dan mensen die doen wat ze doen omdat ze het wíllen doen.’ (Rutger Bregman in ‘De meeste mensen deugen‘)

Bij effectieve samenwerking is het van belang dat iedereen wordt gehoord en gezien. Écht contact en verbinding ontstaan wanneer een team open communiceert. De energie en het zelf organiserend vermogen van het team zal toenemen als iedereen de ruimte krijgt om zijn zegje te doen om vervolgens samen gedragen besluiten te kunnen nemen. Als trainer en (team)coach help ik mensen om helder voor ogen te krijgen wat ze willen bereiken, hoe én waarom. Concreet betekent dit:

Terug naar de eenvoud: Hoe zorg je samen voor een visie- en aanpak die op ‘de werkvloer’ écht tot leven komt?

Terug naar de essentie: Waar staan wij als team/organisatie voor? Waar willen wij samen voor gaan? Hoe kunnen wij samen het beste bij elkaar naar bovenhalen?

Terug naar de kern: Wie ben jij? Waar kom jij je bed voor uit? Waar loop jij warm voor? Waar wil jij voor gaan? Ken jezelf, je potentieel, stem af met je omgeving en haal eruit wat erin zit.

‘Alles moet zo eenvoudig mogelijk gemaakt worden, maar niet eenvoudiger dan dat.’ (Albert Einstein)

Door medewerkers actief te betrekken bij de besluitvorming groeit het onderlinge vertrouwen. De inhoudelijke- én emotionele betrokkenheid zorgt ervoor dat teamleden elkaar verantwoordelijk houden. Men durft elkaar dan aan te spreken op verantwoordelijkheden en afspraken. Dit is nodig om als team op een resultaatgerichte- en plezierige manier samen te werken.

Als je mensen goed behandelt, kun je alleen maar hopen dat ze jou goed behandelen. Eenvoudiger wordt het niet in deze ingewikkelde wereld’ (Julio Diaz, maatschappelijk werker, The Bronx, New York)

Menselijk Maatwerk blijkt in de praktijk vaak niet meer dan een kwestie van Anders Denken, Beter voelen en Gewoon doen.

Vind jij dat de communicatie en samenwerking met jouw collega’s plezieriger en effectiever kan? Bel me dan gerust een keer op 0680157159 www.humancolours.nl www.menselijkmaatwerk.nl

Wil jij vandaag nog meer werkgeluk?

Begin dan eens met het geven van een extra complimentje.

Een oprecht complimentje draagt op een simpele en doeltreffende manier bij aan ons werkgeluk. Je geeft iemand erkenning voor zijn kwaliteiten, waardoor de ander zich gezien en gewaardeerd voelt.

Wanneer heb jij voor het laatst een complimentje uitgedeeld? Of er zelf eentje ontvangen zonder het meteen weer weg te wuiven met ‘vanzelfsprekend toch’?

Het geven van complimenten is niet altijd onze eerste natuur. Ofwel we zijn er te bescheiden of te nuchter voor, dan wel juist te kritisch en veeleisend voor onszelf en/of de anderen.

Toch blijkt positieve aandacht in de praktijk een stuk motiverender te werken dan het wijzen op fouten. Om geloofwaardig over te komen zal bij elke klacht of kritiek, daar vier keer een compliment tegenover moeten staan.

Oprechte feedback leidt tot waardevolle inzichten over jezelf en de ander. Het is een manier om onze werkrelaties te verdiepen, ons zelfbewustzijn en vertrouwen te vergroten en de natuurlijke samenwerking te versterken.

‘Het schieten met gouden pijlen’ is bovendien helemaal gratis, terwijl het de extra investering in tijd en moeite meer dan waard is!

Dus wat weerhoudt je nog?

Waarom werkgeluk nooit ‘de normaalste zaak van de wereld’​ zal worden

Tijdens ‘De week van het werkgeluk’ draait de geluksmachine weer op volle toeren. Gelukzoekers en gelukmakers gaan deze week met elkaar in gesprek ‘om werkgeluk de normaalste zaak van de wereld te maken’. Ondertussen groeit de groep vooraanstaande psychiaters die ‘het idee dat het leven vooral leuk moet zijn, beschouwt als dé ziekte van deze tijd’. Wat versta jij eigenlijk onder (werk)geluk? En wanneer was jij voor het laatst ‘volmaakt gelukkig’? 

Al sinds mensenheugenis doen deskundigen hun best om ‘geluk’ vast te leggen in cijfers, definities, modellen en stappenplannen. Veel psychologen definiëren geluk als ‘een staat van comfort en welbehagen, zich goed voelen op dat moment’. Een moment dat meestal weer sneller weg ebt dan je lief is, omdat gevoelens en emoties nu eenmaal voortdurend in beweging zijn. Als mensen worden wij meegevoerd op de golven van het bestaan. Het ene moment is het nog eb, dan is het opeens alweer vloed. Zo kent ons leven en werk naast hoge pieken soms ook diepe dalen. Je leven staat nooit stil, tenzij je de golven zou weten te bevriezen, zoals op de foto hierboven. Einstein schreef in 1922:

‘Een kalm en bescheiden leven brengt meer geluk dan het najagen van succes en de voortdurende rusteloosheid die dat met zich meebrengt.’

Geluk is blijven verlangen naar wat je al hebt, zei kerkvader Augustinus van Hippo al in 430 na Chr. Tegenwoordig noemen we dat ook wel: “Go with the flow” Ondertussen lijken we daarbij steeds minder te willen accepteren dat ons aardse leven af en toe een klein beetje lastig, gewoon en verdrietig kan zijn. Ook al hebben we het objectief gezien beter dan ooit, toch voelen mensen zich hopeloos, depressief en alleen. Er heerst een leegtegevoel dat knaagt aan mensen. En om dat te voelen hoef je niet depressief te zijn.

Blijvend geluk bestaat niet. Het leven kan soms rauw en onrechtvaardig zijn. Verlies van geluk betekent dat je een of meer veel betekende elementen uit je bestaan kwijtraakt en daarmee het houvast dat je eraan ontleende. Traumapsycholoog Herman De Mönnink onderscheidt drie fases in het transitieproces dat volgt op verlies: bewustwording, afscheid nemen van het oude leven en het opbouwen van een nieuw leven. Hoe lang een fase duurt, verschilt per individu. Bovendien is in elke fase een tijdelijke terugval mogelijk. Een gezonde dosis zelfreflectie helpt en mensen met meer ‘oud leed’ doen er langer over.

Geluk begint met aanvaarding van het leven zoals het zich in het hier en nu aan je voordoet.

Geluk is geen heilige graal of succesrecept. Naast goede tijden kent het leven van ieder mens ook slechte tijden. Wie te maken krijgt met tegenslagen of verlies kan verschillende stadia van verdriet of rouw ervaren. Bij rouwverwerking denken we al snel aan iemand die een dierbare is verloren, maar ook het verlies van je baan of functie als gevolg van reorganisatie, overplaatsing of ontslag is voor velen een traumatische gebeurtenis.

Geluk is leren surfen op de golven van het bestaan. Pas als je lijdt of ontevreden bent, kom je in actie om iets aan jezelf of je omstandigheden te verbeteren. Waar de één makkelijk uiting geeft aan zijn gevoel, zal een ander van buiten geen emoties tonen. Waar sommige mensen de neiging hebben om zichzelf te overschreeuwen, raken anderen juist van binnen overspoeld door een wirwar van gevoelens en emoties. Rouwprocessen zijn belangrijk om de werkelijkheid onder ogen te zien, de teleurstelling en pijn te ervaren, de losgemaakte emoties te verwerken, de draad van het leven weer op te pakken en een nieuw perspectief op de toekomst te ontwikkelen.

Geluk kenmerkt zich door de afwezigheid van zorgen en angsten over de toekomst of verdriet en schuldgevoelens over wat geweest is.

Geluk is een richting, geen punt. Simpelweg ‘gelukkig zijn’ gaat meestal niet vanzelf en ‘gelukkig blijven’ betekent in de praktijk soms ook hard werken. Verander in jouw leven en werk wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen. Er is in het leven geen weg terug. Elke poging om de “spiegelgladde helling naar het verleden” opnieuw te beklimmen eindigt erin dat je toch weer afglijdt naar het diepste punt.

Het geheim van verandering is dat je je energie niet richt op het bestrijden van het oude, maar op het realiseren van het nieuwe (Socrates)

Het geheim van verandering, persoonlijke ontwikkeling en groei is dat je je energie niet richt op het bestrijden van het oude, maar op het realiseren van het nieuwe. En natuurlijk blijft het ook belangrijk om daar met elkaar over te praten of hulp te zoeken als je er in je eentje niet meer uitkomt. Je zal het (geluk) in je leven zelf moeten maken, maar zeker niet alleen.

Wil je meer weten of samen nog even verder praten? Bel me dan gerust een keer op 0680157159 www.humancolours.nl

De mens achter de mythe van de kleurenprofielen

De kleurenmodellen schieten de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond. Steeds vaker kom ik mensen tegen die zichzelf op basis van een persoonlijk ingekleurde scan kwaliteiten toedichten als: “Ik ben nu eenmaal heel rood, waardoor ik heel daadkrachtig ben. Onder de 7 miljoen LinkedIn-leden waren ‘Gespecialiseerd’, ‘Ervaren’ en ‘Vakkundig’ in 2017 de meest gebruikte eigenschappen waarmee professionals zichzelf in hun profiel aanprijzen. Teamleden en collega’s op het werk plaatsen elkaar na een gezamenlijke kleurensessie regelmatig in voorgekleurde hokjes door generalistische uitspraken te doen als: “Het is heel logisch dat zij zo hecht aan orde en structuur, ze blijkt namelijk nogal blauw te zijn”. Gekleurde profielen: mensbeeld of wensbeeld?

 “Geknipt voor de functie”

Uit recent onderzoek van de online sollicitatiehulp CVster blijkt dat ‘sociaal’, ‘zelfstandig’ en ‘teamplayer’ de meest voorkomende woorden op Nederlandse CV’s zijn. Waarom bepaalde woorden vaak terugkomen heeft volgens de onderzoekers een logische verklaring: “De woorden die gebruikt worden zijn vaak persoonskenmerken waar werkgevers naar zoeken. Sollicitanten maken bij het schrijven van een cv vaak gebruik van voorbeeldbrieven die ze online vinden.”

Als bedrijven nieuwe werknemers zoeken, komen er op LinkedIn soms wel honderden profielen bovendrijven. Door de wijze waarop jij jezelf persoonlijk presenteert, kun je ervoor zorgen dat jij eruit springt. Zo zijn ook ‘leergierig’, ‘creatief’, ‘flexibel’ en ‘gedreven’ eigenschappen die veelvuldig gebruikt worden in zowel vacatureteksten als in de profielen die sollicitanten maken om werkgevers te laten zien dat ze geknipt zijn voor de functie.

 Hoe veelzijdig én uniek kan je als mens zijn?

Jouw profiel is echt helemaal van jou. Je kan dus ook helemaal zelf bepalen hoe jij wilt dat mensen jou zien. Toch schuilt daar ook een gevaar in. Zo ben ik op een goede dag waarop echt alles mee zit typisch zo iemand die (hou je vast…daar komt’ie hoor…) Vriendelijk, Relatiegericht, Vrolijk, Spontaan, Gezellig, Humoristisch, Speels, Avontuurlijk, Meegaand, Harmonieus, Initiatiefrijk, Attent, Meelevend, Expressief, Gedreven, Zorgzaam, Inspirerend, Analytisch, Objectief, Invloedrijk, Open, Innemend, Creatief, Flexibel, Vastberaden, Direct, Nauwkeurig, Besluitvaardig, Gestructureerd, … en/of…Weloverwogen kan zijn.

Toch val je met dit soort populaire termen misschien minder op dan je zou willen. Als je bovendien alleen maar eigenschappen benoemt die werkgevers graag willen horen, zul je uiteindelijk door de mand vallen. Er zijn namelijk ook van die dagen dat alles even flink tegen kan zitten waarop ik ook Vlak, Afhankelijk, Saai, Gedwee, Verongelijkt, Impulsief, Dwars, Veeleisend, Geprikkeld, Afwezig, Drammerig, Dominant, Intolerant, Grenzeloos, Naïef, Overhaast, Argwanend, Gesloten, Teruggetrokken, Controlerend, Afstandelijk, Star, Besluiteloos, Traag, Verzuchtend, Chaotisch… en/of… Pietluttig kan zijn. En wees nou eens eerlijk, heb jij dat nou nooit?

 De top 3 van mythes over kleurenprofielen ontrafeld

Naarmate kleurenmodellen als DISC, Insights Discovery, Management Drives en Life-Orientations aan populariteit winnen lijkt het wel of de misvattingen over persoonsheidsscans gelijk evenredig toenemen. De top 3 van meest gehoorde en heersende misvattingen over kleurenprofielen ontrafeld:

 1. “Kleurenprofielen gaan over wie ik als mens ben”

Kleurenprofielen gaan niet over wie jij bent. De kleuren refereren aan gedragsvoorkeuren, persoonlijke waarden en/of drijfveren die bepalen hoe en/of waarom je reageert, denkt en handelt zoals jij dat doet. Jouw specifieke manier van Denken, Voelen en Doen vormt de basis voor jouw unieke persoonlijkheid en kleurrijke talenten. Op basis van een uitgebreide vragenlijst ben je zelf het best in staat vast te stellen wat jouw ‘ware’ voorkeurstype is. Bedenk daarom bij elke keuze: Welke beschrijving geeft het beste mijn persoonlijkheid weer, wanneer er geen druk van buiten is dat mijn gedrag beïnvloedt? Wat is gemakkelijker voor me te gebruiken; wat geeft me meer plezier, kost me minder moeite en levert me meer energie op?

2. “De kleuren weerspiegelen mijn vaardigheden en kwaliteiten”

Gedragsvoorkeuren, waarden en drijfveren zijn geen vaardigheden of bekwaamheden. Jouw kleuren bepalen niet wat je wel en niet kunt doen. Daarom is het ook beter om te praten over een persoonlijksheidsscan– of vragenlijst dan over een ‘test‘, omdat hiermee de verkeerde suggestie gewekt kan worden dat er sprake is van een toets of assessment. Naarmate ons zelfinzicht en Bewust-ZIJN groeit leren wij steeds beter om effectief te schakelen tussen de diversiteit aan ‘eigen-schappen’ waarover wij mensen beschikken. Dit geeft ons als mens oneindig veel keuzemogelijkheden om invloed uit te oefenen op de kwaliteit van ons leven en werk.

3. “Het ene kleurentype is beter, besluitvaardiger, creatiever, zorgvuldiger, socialer etc…dan het andere”

Het ene kleurentype is niet beter dat het andere: elk persoonlijkheidstype heeft zijn eigen mogelijkheden. De voorkeuren zijn ook niet absoluut: iedereen maakt in de praktijk in meer of minder mate gebruik van alle kleuren. De kleurenanalyse zegt bovendien ook niets over de ontwikkelbaarheid van jouw vaardigheden en kwaliteiten.

 Het voorkomen van ‘kleurenblindheid’ of ‘kameleongedrag’

Een gevalideerde persoonsheidsanalyse bepaalt iemands persoonlijkheidstype en geeft op een positieve manier inzicht in jezelf en in anderen. Om ‘kleurenblindheid’ en ‘kameleongedrag’ te voorkomen geef ik als gecertificeerd trainer/coach zelf de voorkeur aan de MBTI®. Een persoonstypescan die gebaseerd is op de theorieën van de psycholoog Carl Gustav Jung. Het instrument meet op vier dimensies de basisvoorkeuren van een individu: Extraversion versus Introversion, Sensing vs Intuïtion, Thinking vs Feeling en Perceiving vs Judging. Door op elke dimensie zelf jouw persoonlijke voorkeur te bepalen ontstaat een raamwerk dat persoonlijkheidsverschillen op een positieve en opbouwende manier beschrijft.

 Wees jezelf, er zijn al zoveel anderen (Loesje)

De uitkomst van een uitgebreide scan of vragenlijst geeft jou een eerste indicatie van de persoonlijke eigenschappen die jou het meest ‘op het lijf geschreven zijn’ op basis van hoe jij jezelf bij voorkeur gedraagt. Voor de meeste mensen blijkt het -zelfs onder deskundige begeleiding- vaak nog knap lastig om meteen hun ‘ware aard’ te achterhalen, zonder zich al op voorhand te conformeren aan de eisen of verwachtingen die anderen aan hen stellen. In de ene situatie gedraag je je immers ‘zus’, in een andere situatie weer ‘zo’. Dus welke rollen en eigenschappen weerspiegelen jouw werkelijkheid nu het meest? Hecht daarom vooral geen absolute waarde aan de eerste uitslag van een zelfscan. De zoektocht naar ‘je ware ik’ of ‘meest natuurlijke zelf’ kan soms een leven lang duren. En voor sommigen is “worden wie je bent” zelfs een illusie.

“Wanneer je iets aan je gedrag wilt veranderen, vraag je dan eerst af wie je zelf wilt zijn.” (James Clear, Elementaire Gewoonten)

Volgens de wetenschapper Carol Dweck is jouw manier van denken of jouw ‘coping-gedrag’ mede bepalend voor een veelzijdige ontwikkeling van jouw talenten. Fixed mindset:“Om de beste te worden heb je voornamelijk talent nodig”. Groei mindset:“Om de beste te worden, moet je gewoon heel hard en lang oefenen”. Hiermee wordt het dus een kwestie van kiezen waar jij zelf graag in wilt geloven... En zelfs dat biedt je nog steeds geen enkele garantie dat je er in alle gevallen ook altijd in zult slagen om je persoonlijke doelen en ambities te verwezenlijken en wil niet zeggen dat al je wensen en behoeften dan daadwerkelijk in vervulling zullen gaan.

Samengevat maakt dit alles de persoonlijksheidsanalyse bij uitstek tot een ontwikkelinstrument dat je aanzet tot meer zelfreflectie en bewustwording. Het is nadrukkelijk géén selectie-instrument waarmee de geschiktheid van een kandidaat kan worden bepaald. Gelukkig zijn er genoeg andere middelen en methoden beschikbaar die zich hier veel beter voor lenen, zoals bijvoorbeeld een assessment, 360 graden feedback scan, EVC onderzoek of de STARR methodiek.

STARR behoedt je voor loze kreten en ‘clichégeneuzel’

De eerste indruk die werkgevers van je krijgen, is tegenwoordig bijna altijd online. In je profiel zal je daarom net zo krachtig over moeten komen als je dat bij een eerste gesprek met een werkgever zou doen. Welke invloed heeft de omschrijving van jouw persoonlijke eigenschappen eigenlijk op een eventuele selectie? Volgens Garikai van Weydom, onderzoeker van carrièreplatform Intermediair, kan dat behoorlijk verschillen: ,,De ene recruiter vindt het leuk om te lezen want ‘het vertelt iets over de kandidaat’, de ander vindt het onzinnig clichégeneuzel.” 

Recruiters kijken tijdens de eerste brievenselectie niet zozeer naar termen als ‘ervaren’ of ‘flexibel’ omdat het een te subjectief beeld geeft van de sollicitant. Ze zien werkervaring en opleiding als de harde feiten en daar beoordelen ze een kandidaat meestal op. Opschrijven dat je flexibel bent, heeft dus niet zoveel nut, tenzij je in je profiel omschrijft waaruit dat blijkt. Door toe te lichten waarom deze woorden daadwerkelijk op jou en/of jouw toekomstige rol van toepassing zijn, voorkom je dat het loze kreten worden.

De STARR-methode is een handig hulpmiddel om jouw favoriete rollen en/of eerder verworven competenties inhoudelijk te onderbouwen aan de hand van concrete feiten. Door middel van een aantal gerichte en open vragen word je ertoe aangezet om concrete voorbeelden te geven van praktijksituaties uit het verleden, die vergelijkbaar zijn met situaties die zich mogelijk kunnen voordoen in jouw toekomstige rol. De letters STARR zijn de beginletters van de sleutelwoorden Situatie, Taak, Actie, Resultaat en Reflectie:

Situatie: De situatie waarin jij je bevond, met name de concrete situatie die leidde tot of bestond tijdens de gebeurtenis. Wat gebeurde er? Wie waren erbij betrokken? Waar speelde deze situatie zich af? Wanneer speelde deze situatie?

Taak/rol: Wat was jouw specifieke taak/rol? Wat werd er van jou verwacht? Of welk doel stelde jij jezelf? Wat behoorde (niet) tot jouw taak?

Actie: Wat deed of zei je feitelijk (niet)? Wat was de reactie van anderen? Hoe reageerde jij daar weer op?

Resultaat: Wat was het resultaat van jouw actie? Wat was het effect van jouw gedrag en de uitkomst van jouw handelen? Wat hebben jouw acties opgeleverd? Hoe is het uiteindelijk afgelopen?

Reflectie: Hoe kijk je er achteraf terug op deze ervaring? Hoe heb jij de situatie beleefd? Waar ben je wel/niet tevreden over? Wat zou je nu anders/beter willen doen?

 Rol-identificatie en stereotypen beperken onze veerkracht en wendbaarheid

In de Sociale Psychologie wordt de vakterm ‘rol’ gebruikt voor het geheel van waarden en gedragingen bij mensen. De sociale rol die je binnen een team of organisatie vervult betreft de verwachtingen en voorschriften over het gedrag, handelen en de attitude die horen bij een bepaalde sociale positie en bepaalt daarmee de sociale structuur. Bij elk van deze posities worden gedragswijzen en kwaliteiten verwacht en mogelijk zelfs een bepaald type persoon. Een rol kan zonder meer een referentiekader genoemd worden die aangeboren kan zijn maar in de meeste gevallen aangeleerd.

Vaak zetten we anderen én onszelf vast in rollen: “Zo ben ik nu eenmaal.” “Jij bent de leidinggevende, jij moet leiderschap tonen – en ik niet.” “Zij is zo blauw, dat gaat echt niks worden.” Dat heet een gebrek aan rolfluïditeit. Frank Weijers zegt hierover in zijn boekje ‘Now we’re talking’: Daarmee ontkennen we andere kanten, talenten, kwaliteiten van anderen en van onszelf én daarmee laten we een deel van ons potentieel onbenut. Precies daarom is het zo belangrijk om rolfluïditeit in groepen te bevorderen.”

De Zweedse Godsdienstpsycholoog Hjalmar Sunden (1908-1993) is bekend geworden door ontwikkeling van de roltheorie. De kern van de roltheorie is dat mensen zich gaan identificeren met bepaalde rollen die in religieuze teksten voor komen vervolgens gaan zij gewone ervaringen zien als religieuze ervaringen. Een rol fungeert tussen de zintuiglijke prikkels en de bewuste beleving in. Ervaringen die door prikkels in de hersenen tot stand komen worden geprojecteerd in de werkelijkheid. Dit wordt door mensen als de werkelijke ervaringen beleefd.

De antropoloog Ralp Linton (1893-1953) maakte onderscheid tussen de sociale status en de sociale rol, waarbij de eerste relatief statisch is en de tweede rol dynamisch. De sociale status is het aanzien, de eer, het prestige dat iemand verwerft en met zich meedraagt in de sociale groep of samenleving waarin die persoon zich begeeft.

Een rol kan omschreven worden als het gedrag dat hoort bij een bepaalde positie in het sociaal systeem. Bijvoorbeeld de rol van vader beschrijft hoe men zich hoort te gedragen als vader. Ieder mens bezit een ‘status-type’. Op basis hiervan meet hij zichzelf een specifieke rol of bepaalde eigenschappen aan. Zo behoort een professor zich te gedragen als professor en een student als een student. In Deep Democracy-termen heet dit dat we onszelf met bepaalde rollen identificeren, ‘dat ben ik’, waardoor je andere rollen als ‘dat ben ik niet’ ervaart.

Volgens Arnold Mindell, psychotherapeut en grondlegger van de proces georiënteerde psychologie behelst een rol zoveel meer dan ‘sociale rollen’, zoals vader, moeder, dochter. Of ‘functionele rollen’, zoals leidinggevende, onderzoeker, ondersteuner. Of ‘persoonlijkheidsrollen’ als doordouwer, grapjas en verbinder. Een rol verwijst naar alles wat er in een groep kan zijn. Zoals gevoelens, gedachten, thema’s, rollen, ideeën, meningen, gedragingen, ziektes, dromen, verlangens, bezwaren, archetypen, et cetera.

 “Een rol is groter dan een individu. Een individu is groter dan een rol”

Alle rollen zijn er altijd en overal. Rollen zijn er nooit alleen, maar verschijnen altijd als systeem. In elke andere organisatiestructuur is een specifieke rol vereist. Mensen kunnen dan een andere status aannemen en daarmee dus ook een andere rol. Andere reeds aangeleerde rollen blijven verborgen aanwezig. De roltheorie laat zien dat we meerdere rollen tegelijk kunnen zijn, zoals je op hetzelfde moment boos, blij, verdrietig, aan het werk en vrij kunt zijn. We kunnen tegelijk ook dat andere zijn.

Door middel van een persoonstypescan kunnen teamleden ontdekken hoe zij met hun individuele stijl en rollen een bijdrage kunnen leveren aan de teamdoelen en hoe ze het beste gebruik kunnen maken van de andere aanwezige rollen en kwaliteiten binnen het team. Dit kan waardevolle informatie opleveren om de teameffectiviteit te verbeteren doordat de teamleden de onderlinge verschillen leren waarderen en benutten.

Een profielschets die jou ‘op het lijf geschreven is’

Een profiel schetsen dat jou ‘op het lijf geschreven is’ begint dus bovenal bij het verwerven van zelfkennis. Bewustzijn, weten welke ‘rollen’ en gedragingen je energie kosten en energie opleveren horen daarbij. Als zelfbewuste professional weet je bij de verschillende rollen die je binnen het team of de organisatie vervult op een flexibele en effectieve manier te schakelen tussen feiten, beleving, verbeelding en ervaring.

Dat sommige rollen en eigenschappen je ‘van nature’ makkelijker afgaan wil niet zeggen dat je andere vaardigheden en kwaliteiten niet kunt ontwikkelen. Het kan soms een kwestie van tijd zijn en in andere gevallen wellicht ook van heel hard- en veel oefenen om jezelf het gewenste gedrag en de benodigde vaardigheden ‘eigen’ te maken. Het is aan jou om te bepalen of jij dit de investering in tijd, moeite en energie waard vindt om een specifieke rol of functie binnen een team of organisatie te kunnen of mogen vervullen.

 “Beter afgewezen om wie je echt bent, dan geaccepteerd worden om wie je liever niet wilt zijn.”

Pas op met beloftes die je in de praktijk niet waar kunt maken. Uiteindelijk kom je als sollicitant en werkgever beiden bedrogen uit. Wees eerlijk en realistisch over je verwachtingen en wat je daadwerkelijk te bieden hebt. Formuleer jouw eigen waarden en doelen, vindt de juiste balans tussen denken, voelen en doen en maak positieve krachtige keuzes. Zo vergroot je jouw kansen op het vinden van de baan of functie die ook écht op jouw lijf geschreven is.

Wil je meer weten of samen nog even verder praten? Bel me dan gerust een keer op 0680157159 www.humancolours.nl

Een team dat samen de top wil bereiken laat zich niet leiden door ‘de onderstroom’

Teams en organisaties worden vaak vergeleken met een ijsberg. Omdat slechts 10% van de ijsberg boven water uitsteekt duiken teams bij oplopende frustraties en meningsverschillen al gauw onder water om daar in ‘de onderstroom’ van overtuigingen en emoties met z’n allen op zoek te gaan naar de oorzaak en oplossing voor de gerezen problemen. Door meer inzicht te krijgen in de onderliggende drijfveren, motieven en bezwaren hoopt men tegenstellingen te overbruggen en de onderlinge verhoudingen te verbeteren. Maar is dat eigenlijk altijd wel zo nodig, plezierig en effectief?

Teamontwikkeling start met helderheid bóven aan de top

Er is sprake van een team als mensen onderling van elkaar afhankelijk zijn voor het bereiken van resultaten. Een belangrijke reden waarom doelen niet gerealiseerd worden is dat medewerkers zich niet emotioneel verbonden voelen met de missie en strategische doelen van de organisatie. Soms geloven ze simpelweg niet dat zij daar vanuit hun eigen rol/positie invloed op kunnen uitoefenen. Zelfs als een team weet wat de strategische doelen zijn, wil dat nog niet zeggen dat alle teamleden ook weten wat zij zélf kunnen doen om de missie van de organisatie in hun eigen dagelijkse werkpraktijk waar te maken. Geen betrokkenheid, geen commitment.

Het teameffectiviteitsmodel helpt teams om helder voor ogen te krijgen wat ze samen willen bereiken, hoe én waarom. Het model bestaat uit vijf levels (zie illustratie hierboven). Een “teamprobleem” ligt meestal één level hoger dan het level waarop een probleem verschijnt. Slechte onderlinge verhoudingen zijn doorgaans eerder het gevolg van onduidelijkheid op vier boven liggende niveaus dan de oorzaak van ‘ruis’ en miscommunicatie binnen het team. Teamontwikkeling start daarom met helderheid bóven aan de top.

De kracht van zin- en betekenisvol werk

Hoe anders voelt je werk aan als je weet waar je het voor doet? Op basis van recent psychologisch onderzoek, inzichten uit de filosofie en de literatuur komt Emily Esfahani in haar boek ‘De kracht van betekenis’ tot vier pijlers om een zinvol leven en betekenisvol werk vorm te geven:

1. Ergens bij horen, of dat nu je familieleden, milieuactivisten of leden van een boekenclub zijn.

2. Een doel dat ons motiveert iets aan de wereld bij te dragen, hoe bescheiden die bijdrage ook is.

3. Een coherent verhaal over je leven kunnen vertellen, waardoor ervaringen samenhang en betekenis krijgen.

4. Transcendentie, gebeurtenissen waardoor je boven het alledaagse uitstijgt, bijvoorbeeld wanneer je naar mooie muziek luistert, naar de sterrenhemel kijkt of een mystieke ervaring hebt.

Wanneer je als team een berg wilt beklimmen, breng dan geen mensen bijeen om hun individuele kwaliteiten, drijfveren, valkuilen en allergieën te inventariseren en duik niet onder water om de stroom van gevoelens, gedachten en emoties in kaart te brengen, maar vind elkaar in het lonkende perspectief wanneer je samen de top hebt bereikt.

Om doelen te bereiken die je nog nooit bereikt hebt, zul je dingen moeten doen die je nooit eerder hebt gedaan. Mensen zijn van nature gemotiveerd, zolang zij het gevoel hebben dat zij een bijdrage leveren aan een (hoger) doel dat zij belangrijk vinden of waardevol achten. De energie en het enthousiasme zal stijgen naarmate mensen doelen als haalbaar, inspirerend en uitdagend zien.

No goals, no glory: Met jouw team in 5 stappen naar de top

Effectieve samenwerking start daarom met een heldere visie en collectieve ambitie. Zo kan voorkomen worden dat jouw teamleden samen ‘de mist in gaan’. Het gevoel dat men als team samen één geheel vormt wordt versterkt door teamleden actief te betrekken bij het formuleren van de verwachtingen en zij ruimte hebben om zelf te bepalen, hoe zij aan deze verwachtingen kunnen en willen voldoen. Zo klim je als team in 5 stappen samen naar de top:

Stap 1: Formuleer met je team een uitdagend toekomstbeeld, op basis van je collectieve ambitie.

Stap 2: Werk de collectieve ambitie uit tot meetbare resultaten.

Stap 3: Creëer duidelijkheid en overeenstemming over verwachtingen, taken, rollen, verantwoordelijkheden en bevoegdheden.

Stap 4: Zorg voor heldere procedures en afspraken over samenwerking.

Stap 5: Werk aan het wederzijds vertrouwen door elkaar feedback te geven én te vragen op gewenst gedrag en prestaties.

Duik als team niet te snel in de onderstroom. Zonder een helder doel heeft overleg geen nut en afstemming geen zin. Vergader niet als er geen probleem of duidelijke aanleiding voor is. Als het overleg een doel heeft, kun je toetsen of de inbreng bijdrage iets te maken hebben met het gestelde doel. Houd bij onderling overleg en afstemming het gezelschap zo klein mogelijk. Dan kan niemand zich verschuilen in de massa en bovendien praat het prettiger. Ga niet zitten polderen, maar lok in de vergadering verschillende meningen uit. Dit kan de helderheid brengen die nodig is om daarna de juiste beslissing te nemen.

“Tegen de stroom ingaan is de enige manier om bij de bron te komen”

Strategische doelen zullen pas gerealiseerd worden als ieder teamlid weet wat hij of zij specifiek moet doen om dat doel te bereiken. Pas wanneer je als team weet welke bijdrage je kunt leveren aan het grote geheel, zullen jouw teamleden zich uitgenodigd voelen om samen nieuwe en betere wegen te bewandelen om met elkaar hun doel te bereiken. Zo zal gaandeweg het geloof en vertrouwen groeien dat je als team samen bergen kunt verzetten!

Wil je meer weten of samen nog even verder praten? Bel me dan gerust een keer op 0680157159 www.humancolours.nl

 

 

 

 

 

 

 

Anders kijken, denken, voelen en doen leidt tot verrassende inzichten, nieuw opties en kleurrijke resultaten

 

De wereld om ons heen verandert sneller dan ooit. Organisaties worden steeds complexer. Medewerkers dreigen daardoor soms hun doel, de klant of erger nog, zichzelf uit het oog te verliezen. Door vanuit een proces georiënteerde oriëntatie naar situaties te kijken krijg je meer zicht op wat er écht speelt binnen teams en organisaties. Je benadert alles wat je ziet, hoort, voelt en denkt als één geheel.  

Hoewel er wereldwijd een shift waar te nemen is naar Quantum-denken is een groot deel van de psychologie nog steeds geënt op het lineair en circulair denken, waarbij veranderingen voortkomen uit oorzaak & gevolg en het één het logische gevolg is van het ander. Systemisch gezien is alles er tegelijkertijd en is alles mogelijk. Wat je waarneemt hangt af van waar je op inzoomt en vanuit welk perspectief je er naar kijkt.

Alle grote ontdekkingen komen door een bewustzijnssprong die je intuïtie kunt noemen. De oplossing komt gewoon naar je toe en je weet niet hoe of waarom.” Albert Einstein

Zo bestaat de wereld uit een caleidoscoop van patronen, en patronen in patronen. Een fractaal uit een oneindig patroon dat zich voortdurend herhaalt. De natuur zit vol fractale patronen, zo ook ons DNA, de menselijke interactie en cultuur.

Al sinds mensenheugenis onderscheiden wij mensen ons van dieren doordat wij ons bewust zijn van wie wij zijn, wat we voelen, denken en doen. Hierdoor kunnen wij aan ons gedrag een zekere sturing geven en invloed uitoefenen op onze omgeving.

Voor organisaties betekent dit terug naar de essentie: Waar staan wij als bedrijf voor? Waar willen wij samen voor gaan? Hoe halen wij als bedrijf het beste uit onze mensen?

Voor HRM betekent dit terug naar de eenvoud: Hoe zorg je samen voor een HR-visie- en aanpak die écht tot leven komt op de werkvloer?

Voor leidinggevenden en medewerkers betekent dit terug naar de kern: ken jezelf, je potentieel, stem af met je omgeving en haal eruit wat erin zit.

Persoonlijke kracht gaat over de wisselwerking tussen jouw innerlijke kracht en je omgeving. Bewustzijn, weten welke dingen je energie kosten en energie opleveren horen daarbij. Inzoomen op beschikbare informatie op de diepere niveaus van ons bewustzijn brengt meer stabiliteit in het systeem. Breder kijken kan leiden tot verrassende inzichten, nieuwe opties en kleurrijke resultaten 😊

 

 

Ruzies ontstaan niet doordat mannen beter zijn in kaart lezen, maar omdat we blind vertrouwen op onze automatische piloot

Mannen en ouderen dénken dat ze beter zijn in kaartlezen dan ze eigenlijk zijn, terwijl vrouwen zichzelf juist onderschatten. Zo blijkt uit onderzoek van de Universiteit Leiden. Stereotypen en sociale patronen beïnvloeden sterk welk beeld we van onszelf hebben. En voor je het weet zit je zo samen in een machtsstrijd, waarbij onze automatische piloot het opeens volledig voor het zeggen heeft:

A “Ik zei toch dat we hier links af moesten!”

O “Oh, sorry hoor, maar dat kon ik niet zo snel zien…”

M “Let dan ook wat beter op!”

A “Als jij wat rustiger zou rijden had ik het echt wel gezien, hoor”

A “Ik had het je toch al gezegd”

M “Maar jij luistert ook nooit naar me”

M “Ja, ja, en jij weet het ook altijd beter!”

M “Schiet nou maar op, waar moeten we nou heen?”

O “Nou zeg, als je zo reageert kan ik helemaal niet meer nadenken”

A “Oké, kom maar op met die kaart, dan doe ik het zelf wel weer”

O “Ik moet hier ook altijd alles zelf doen”

A “Tja, als je nou gewoon eens wat eerder naar mij zou luisteren”

O “Ik kan ook helemaal niets goed doen”

M “Als we zo gaan beginnen dan stap ik uit en zoek je het verder zelf maar uit!”

Dacht je eindelijk even rust te hebben…en dan moet de échte vakantie nog beginnen.

Goed nieuws: mannen en vrouwen kunnen evengoed kaartlezen!

Mannen overschatten zichzelf, vrouwen kunnen het beter dan ze denken. We navigeren allemaal aan de hand van herkenningspunten, objecten die we onderweg zijn tegengekomen, zoals een auto of winkel. Daarbij zijn er twee verschillende navigatiestijlen: een egocentrische en een allocentrische. Wie de eerste hanteert let vooral op de omgeving vanuit een eigen gezichtspunt: ‘ik ging bij de boot linksaf’. Een allocentrische stijl betekent dat je onthoudt hoe de elementen uit de omgeving ten opzichte van elkaar staan: ‘de container stond ten noorden van de boot’. Een goede kaartlezer past beide stijlen toe, afhankelijk van waar de situatie om vraagt.

Wanneer schakel jij over op je automatische piloot?

In de praktijk blijken het dus vooral de stereotypen en sociale patronen in onze cultuur die sterk beïnvloeden welk beeld we van onszelf hebben. Dat begint vanaf de puberteit. Ook beginnen jongens hun eigen kunnen dan te overschatten. Waarschijnlijk omdat stereotypen vanaf die leeftijd het zelfbeeld beïnvloeden.

In de praktijk kan je elkaar veel onnodige ruzie en onenigheid besparen door je meer bewust te worden wanneer jij overschakelt op jouw automatische piloot. De machtsdriehoek geeft je informatie over wie je bent en waarom je doet wat je doet. Iedereen heeft aanleg voor een specifieke positie:

A = De Betweter (Denken)

Almacht is een positie die je kiest om jezelf groter te maken dan je in werkelijkheid bent. Jij hebt alles onder controle en weet het beter! Almacht plaatst je boven de emotie en de kritiek. Je straalt uit dat je alleen maar kwaliteiten hebt en wilt niets van je beperkingen weten.

 O = De Klager (Voelen)

Onmacht is een positie die je kiest om jezelf kleiner te maken. Jij bent het slachtoffer en kunt er niks aan doen! Onmacht leidt vaak tot manipulatie, depressie en schuldgevoelens. Je bent voornamelijk met beperkingen bezig en ziet de kwaliteiten niet.

M = De Drammer (Doen)

Machtsstrijd is een positie die je kiest, omdat je niet klein wilt zijn. Je gaat een gevecht aan om de grootste te zijn. Machtsstrijd leidt vaak tot winnen of verliezen. Je voert een strijd om waardigheid. Je wilt resultaten zien en bent absoluut niet bezig met het verbeteren van de relatie.

 Hoe voorkom je dat je samen blind gaat varen op de automatische piloot?

Gelukkig zijn er vele wegen die naar Rome leiden. Gevoelens van onmacht, kwetsbaarheid en het even niet meer weten maken een wezenlijk onderdeel uit van een groeiend bewustzijn. Door te accepteren dat je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen gedrag, voorkom je dat de automatische piloot het roer van je overneemt en handel je vanuit persoonlijke kracht.

 Drie tips om samen uit de strijd te blijven:

 1. Kom in actie komen en geef zelf aan wat je wél wilt en kunt

Neem initiatief, zoek het overleg, doe concrete voorstellen en kom samen tot een besluit.

2. Durf je kwetsbaar op te stellen en vraag tijdig om hulp

Spreek je gevoel uit, zeg wat je lastig vindt én geef aan wat je nodig hebt om jezelf weer te kunnen redden.

3. Bewaak je eigen grenzen en geef elkaar feedback

Toon betrokkenheid & voorbeeldgedrag, spreek elkaar aan op gemaakte afspraken en probeer conflicten gelijk op te lossen.

Fijne vakantie!

 

 

 

“Gedoe”​ in teams ontstaat niet door de verschillen, maar door hoe we met kleurrijke verschillen omgaan.

Hoewel we dagelijks de verschillen tussen mensen zien en ervaren, blijft diversiteit binnen teams en organisaties vaak lastig te hanteren. Zo bestaat ieder mens uit een vat vol gedachten en gevoelens, die op sommige momenten ook heel tegenstrijdig kunnen zijn. Naast een zonnige kant, heeft iedereen ook een schaduwzijde. Dit duale karakter maakt dat het gedrag van mensen niet altijd even goed te voorspellen en te duiden is. Bijvoorbeeld tijdens een teamoverleg of in de onderlinge samenwerking. Het luisteren naar alle verschillende ideeën en bezwaren is vaak al een hele uitdaging, maar hoe krijg je vervolgens alle teamleden op één lijn en kom je samen tot een besluit waaraan iedereen zich kan verbinden?

DE ORGANISATIE bestaat niet, net zo min als DE Nederlandse identiteit

Een organisatie is feitelijk niets meer of minder dan de optelsom van het gedrag van managers en medewerkers. We noemen dit ook wel cultuur. Samen vormen zij een ingewikkeld krachtenveld van geschreven- en ongeschreven regels waarmee zij het succes van het team en de organisatie kunnen maken of breken: ‘Zo doen wij de dingen hier (niet)!’

Zichtbare en onzichtbare krachten zorgen er voor dat beslissingen in de organisatie op een bepaalde manier genomen worden. Voorbeelden van zichtbare krachtenvelden zijn: duidelijk uitgesproken standpunten en overtuigingen van personen, reeds ingezette processen in de organisatie, openlijk beleden bondgenootschappen, helder gecommuniceerde en onbetwistbare financiële- en tijdsbeperkingen.

Onzichtbare weerstanden bestaan uit onbenoemde persoonlijke en functionele drijfveren. Functionele drijfveren hebben te maken met de positie of functie die iemand in de organisatie heeft, zoals “binnen de begroting blijven, wat er ook gebeurt”, “geen veranderingen aangaan zolang de grotere op handen zijnde reorganisatie nog niet uitgerold”. Persoonlijke drijfveren hebben te maken met het karakter van mensen en de ‘eigenaardigheden’ die typerend zij voor hun persoonlijkheid. De “manier van doen” die onlosmakelijk verbonden is aan de persoon en die vaak een blinde vlek is voor de desbetreffende persoon zelf, zoals bijvoorbeeld het streven naar macht, harmonie, aanzien, vrijheid van bewegen, of rechtvaardigheid.

DE FRUSTRATIELIJN: oplopende spanning en dalende betrokkenheid

Hoewel we dagelijks ervaren hoeveel verschillende meningen en keuzes er zijn, vinden we het in de praktijk toch vaak ingewikkeld om de diversiteit aan inzichten, motieven en drijfveren binnen teams optimaal te benutten. Onder invloed van externe factoren of interne processen kunnen persoonlijke eigenschappen bovendien zowel positief als negatief worden uitgelegd. Zodra de duistere kant de overhand krijgt, kan een kwaliteit plotseling veranderen in een valkuil. In een tijd waarin de veranderingen elkaar snel opvolgen, bestaat het risico dat teamleden het gezamenlijke doel-, elkaar- of nog erger, zichzelf uit het oog verliezen.

Het feit dat we teamleiders en managers hebben aangesteld, wil niet altijd zeggen dat de door hen genomen besluiten ook daadwerkelijk worden gedragen. Zo kan de onderlinge betrokkenheid binnen teams op den duur verzanden in vage afspraken en solo-acties die het doel regelmatig voorbijschieten. Het vertrouwen in jezelf en anderen kan hierdoor langzaam plaats maken voor oplopende spanning en frustratie: “Hadden we met z’n allen net een heldere lijn uitgezet, komt er toch weer iemand met een afwijkende mening… zo gaat het nou iedere keer. Het lijkt wel of de hardste schreeuwers het binnen de organisatie steeds meer voor het zeggen hebben. Als het zo moet zeg ik de volgende keer ook niks meer, je kunt nog zóó gelijk hebben, maar uiteindelijk trek je hier toch altijd aan het kortste eind!”

POLARISATIE: “Grote ego’s, dwarsliggers, azijnpissers, meelopers en narcisten met rattengedrag”

De cultuur en het werkklimaat binnen teams en organisaties zijn van grote invloed op de motivatie en prestaties van de individuele medewerkers. Zo kunnen bezuinigingen voor het management een reden zijn om de interne competitie bewust aan te wakkeren met vragen als: “Hoe ga jij het verschil maken?” of door je ongunstig te vergelijken met een ander: ‘Sara heeft het ook gedaan, waarom doe jij het nou niet?’

Het opvoeren van de prestatiedruk kan leiden tot een werkklimaat waar sprake is van toenemende polarisatie: “Wij kunnen niet anders, maar zij wel!” “Zie je dan niet dat ze alleen maar op macht uit zijn!?” Polarisatie voedt zichzelf daarbij met uitspraken over de identiteit van de tegenpolen: “Het zijn gewoon allemaal grote ego’s met geldingsdrang, notoire dwarsliggers, azijnpissers, meelopers of narcisten met rattengedrag!”. Uiteindelijk kan dit resulteren in een ziekmakende cultuur waarin functionele en persoonlijke drijfveren zoals geld, winst, macht en status bewust of onbewust de boventoon gaan voeren.

DE OBSTRUCTIELIJN: van onschuldige grapjes naar openlijke sabotage

Een gebrek aan invloed en verantwoordelijkheid kan uitmonden in obstructie, waarbij een minderheid binnen het team verwoede pogingen doet om de totstandkoming van een besluit of resultaat te verhinderen door opzettelijke en voortdurende tegenwerking. Open communicatie verwordt gaandeweg tot een schijnharmonie en/of onkwetsbaarheid. Dat kan bijvoorbeeld tot uiting komen in geroddel of stemmingmakerij, het rekken van de discussies of het negeren van genomen besluiten, het belemmeren van de voortgang door te staken of openlijk het conflict aan te gaan.

De mensen “in het midden” worden hier vaak doodongelukkig van en voelen zich onder druk gezet om ‘een kant’ te kiezen. Dat willen ze helemaal niet. Ze zijn vaak betrokken én genuanceerd, taak- en relatiegericht, kritisch en plichtsgetrouw, gevoelig voor sfeer en bang voor stemmingmakerij. In het uiterste geval laten ze zich soms verleiden tot voorzichtige grapjes, excuses, smoesjes of roddels bij de koffieautomaat, maar voor de rest blijft het meestal bij: “Ik hou ze te vriend” “Ik red me wel”, Ik spreek me niet uit”, “Ik geef ze wat ze willen”, “Omdat het moet…”  

DE PARADOX van POLARISATIE: mensen snakken naar saamhorigheid

Om samen te komen tot krachtige besluiten en duurzame verandering zijn en blijven medewerkers en managers binnen een organisatie over en weer sterk afhankelijk van elkaar. Het gebruik van formele macht om in dit soort situaties een voorstel door te drukken of mensen proberen te bewegen door hen te verleiden, motiveren, inspireren en overtuigen levert vaak een beperkt resultaat op, zeker op de lange termijn. Ingesleten gedrag en belemmerende overtuigingen kunnen nou eenmaal erg hardnekkig zijn.

Zowel obstructie als prestaties komen voort uit ‘de onderstroom’: gevoelens en gedachten in combinatie met diepgewortelde emoties en overtuigingen van mensen die zich onder de waterspiegel bevinden. Elke verandering begint daarom met het genereren van nieuwe inzichten en een gezamenlijke bewustwording van wat zich zowel boven- als onder de waterspiegel afspeelt binnen teams en organisaties.

Zo blijkt uit een vandaag gepresenteerd onderzoek van het SCP dat de Nederlandse identiteit toch bestaat. Al blijkt de invulling die we daar aan geven voor iedereen weer heel verschillend te zijn… Grootste bedreiging voor onze identiteit vinden de Nederlanders polarisering. Eigenlijk, zo constateert het Sociaal Plan Bureau, snakken we naar gezamenlijkheid.

“Tegen de stroom ingaan is de enige manier om bij de bron te komen.”

DEEP DEMOCRACY: de verschillen in teams optimaal benutten

Deep Democracy is een krachtig instrument voor besluitvorming en conflictresolutie binnen groepen met een uiteenlopende diversiteit. De methode werd in 1993 ontwikkeld door Myrna en Greg Lewis toen hen werd gevraagd om het electriciteitsbedrijf Eskom in Zuid-Afrika om te vormen van een racistische op Apartheid gestoelde organisatie, naar een niet-raciale organisatie. Mensen die gewend waren macht te hebben, hadden dit niet meer. Dit leidde op allerlei niveaus tot grote spanning, onrust, verwarring en frustratie. De Lewis methode bood hen handvatten voor besluitvorming met aandacht en waardering voor andere opvattingen. In dialoog en in discussie.

De term ‘Deep Democracy’ werd in 1988 als eerste gebruikt door Arnold Mindell, een Amerikaanse psychotherapeut. Het is ‘democratisch’ omdat het benadrukt dat elke invalshoek er toe doet en dat de kwaliteit van besluiten het grootste is wanneer zowel de meerderheids- als de minderheidsstem gewaardeerd wordt. Het is ‘deep’ omdat het verder gaat dan vele traditionele facilitatie methodieken.

DE MOTIVATIELIJN: verbinden op gedeelde waarden en ambitie

Zo zal er binnen teams boven water pas (h)echt contact en oprechte verbinding tussen mensen ontstaan als mensen in organisaties elkaar onder water weten te vinden op gedeelde waarden, belangen, individuele behoeften en persoonlijke drijfveren.

Mensen zijn van nature gemotiveerd, zolang zij maar het gevoel hebben dat zij:

  • Doelen bereiken
  • Iets doen/kunnen laten zien waar ze goed in zijn
  • Iets leren of beter worden in wat ze doen/kunnen
  • Bijdragen aan iets wat ze belangrijk of waardevol achten

Mensen die (kunnen en mogen) werken vanuit hun persoonlijke talenten zijn gelukkiger en presteren beter. Je komt in een “flow” als je iets doet wat voor jou authentiek is en bij jou past omdat het nauw aansluit op jouw intrinsieke motivatie, kernwaarden, drijfveren en persoonlijke kwaliteiten.

DEPOLARISATIE: Grip krijgen op de onderstroom

Uitgangspunt van de Lewis methode is dat tegenstellingen de start van een creatief proces zijn, waarbij juist de afwijkende mening de wijsheid in zich heeft die het beeld van de meerderheid kan verrijken. Spanningen en conflicten worden niet geproblematiseerd of gladgestreken, maar zijn een normaal en welkom gegeven. Immers, de minderheid ziet vaak iets wat rest mogelijk over het hoofd ziet… “De werkelijkheid” is en blijft immers een complex geheel van inzichten, feiten en perceptie. Door alle invalshoeken met elkaar te combineren komen we binnen de organisatie tot de hoogst haalbare oplossingen.

In een tijd van groeiende polariteit vestigt filosoof Bart Brandsma zijn hoop op ‘het stille midden’: Depolarisatie vraagt om sterk leiderschap én compassie. Als je het midden wilt binden, kun je er als teamcoach op sommige momenten dus ook voor kiezen om vanuit het principe “Lean in, lean out” juist bewust even niet neutraal te zijn, maar onafhankelijk en empathisch. Spreek niet in goed, fout, gelijk of ongelijk, maar adresseer de gevoelsdynamiek. Met mensen in gesprek gaan over: ‘wat heeft dit voor impact op jou?’ in plaats van te benadrukken: ‘aan welke kant sta jij?’ Iemand die zegt: “Ik hoor jullie ideeën en bezwaren en ik wil terug naar een ander vraagstuk, de vraag die hieronder ligt.”

CONFLICTRESOLUTIE: Het niet gevoerde gesprek in 4 stappen

Open communicatie maakt dat meningsverschillen in een debat of dialoog besproken worden en conflicten meteen kunnen worden opgelost zonder dat dit relatieverlies tot gevolg heeft. Doel van “het niet gevoerde gesprek” is om de uitwisseling van informatie te herstellen en daarmee de potentie van de groep beter te benutten. Door dubbele signalen en zich herhalende onbewuste interactiepatronen zichtbaar te maken hef je de groepsblindheid voor het eigen onvermogen op. Hiervoor is het nodig dat uitgesproken wordt wat er tot nu toe om wat voor reden dan ook onder het wateroppervlak bleef.

STAP 1: BEPAAL DE REGELS

 Om onze eigen overtuigingen en opvattingen op een veilige manier met elkaar kunnen delen hanteren we binnen Deep Democracy drie basisprincipes:

1. Niemand heeft het monopolie op de waarheid

2. We zijn er op uit om onze relatie te verbeteren

3. Ieder van ons is bereid om over zichzelf te leren

STAP 2: ZEG ALLES

“Pijlen gooien”, om de beurt, vanuit één kant, geen reactie, geen vragen. Daarna andere kant. We herhalen dit proces totdat alles gezegd is. Tips:

•      wees helder en duidelijk, to the point

•      Verdedig je niet, maar geef je mening

•      Verval niet in discussie waarbij je alleen je eigen mening verdedigt

•      Ontdek wat in beide tegenstellingen in jezelf resoneert.

STAP 3: WAT HEEFT JE GERAAKT?

Inzichten delen en verbinding maken doordat ieder projecties op zichzelf terugneemt. Tip: Praat in de ‘ik’ vorm:

Wat me geraakt heeft is….

Wat voor mij belangrijk is…

STAP 4: LOS HET OP!

Terug naar de oorspronkelijke vraag om vervolgens met alle nieuwe inzichten nu wel tot een oplossing te komen:

Wat kunnen we nu afspreken?

Hoe kunnen we onze relatie verder verstevigen?

Hoe willen we voortaan omgaan met tegenstellingen?

DE PRESTATIELIJN: helderheid en acceptatie van doelen en verwachtingen

De basis voor effectief teamwerk ligt bij duidelijkheid en acceptatie van de missie, visie en strategische doelen van de organisatie. Slechte onderlinge verhoudingen zijn doorgaans eerder het gevolg van onduidelijke doelen en verwachtingen dan de oorzaak. Mensen werken beter en gemotiveerder als zij:

  • weten wat er van hen verwacht wordt
  • betrokken zijn bij het formuleren van de verwachtingen
  • doelen als haalbaar, inspirerend en uitdagend zien
  • ruimte hebben om zelf te bepalen, hoe zij aan deze verwachtingen kunnen voldoen
  • geïnformeerd worden over hun prestaties (output), zodat zij hiervan kunnen leren en zich verder ontwikkelen.

Er ontstaat pas eigenaarschap en commitment als ieder teamlid zich verantwoordelijk voelt voor de collectieve ambitie en de teamleden elkaar hier op durven aanspreken. Om het beste in mensen naar boven te halen wordt de collectieve ambitie van het team daarom zoveel als mogelijk afgestemd op de individuele talenten en persoonlijke drijfveren van de afzonderlijke teamleden. Voor medewerkers betekent dit terug naar de kern: ken jezelf, je potentieel, stem af met je omgeving en haal eruit wat erin zit!  Voor de organisatie betekent dit terug naar de essentie: Waar staan wij als team en organisatie voor? Waar willen wij samen voor gaan? Hoe kunnen wij het beste bij onze mensen naar boven halen?

Naarmate de teamleden met elkaar beter voor ogen hebben wat ze samen willen bereiken, hoe én waarom zal het geloof en vertrouwen van de medewerkers in het zelfsturend en zelf oplossend vermogen van het team toenemen. Dit proces leidt tot krachtige en kleurrijke teams die bijdragen aan een open bedrijfscultuur waarin behaalde successen weer samen gevierd worden.

Wil je meer weten of samen nog even verder praten? Bel me dan gerust een keer op 0680157159 www.humancolours.nl


 

 

Wat typeert jouw manier van kijken en communiceren?

Communiceren is zo dicht mogelijk langs elkaar heen praten:

“Het klopt wat je zegt, maar voor mij voelt dat niet zo”

“Ik begrijp wat je bedoelt, maar dat zie je toch echt verkeerd”

“Ik kan me voorstellen dat je dat zo ervaart, maar zo bedoel ik het helemaal niet”

Als mens geven we allemaal onze eigen inkleuring aan wat we dagelijks zien en ervaren. Hoe overbrug jij de kloof tussen jezelf en de ander?

Taal en woorden hebben voor iedereen een eigen betekenis en gevoelswaarde. Wat hoor jij zelf liever?

* “Ik ben het niet met je eens” of “ik kijk daar toch anders naar”

* “Ik hoor wat je zegt” of “Ik begrijp wat je bedoelt”

Wees je bewust van het feit dat je interpreteert en dat wat de ander ziet, denkt of voelt even ‘waar’ kan zijn. Check je aannames en zorg dat je op dezelfde “golflengte” komt: Wat bedoelt de ander, waar wil hij naar toe?

Wat typeert jouw eigen manier van kijken? En hoeveel begrip kun jij opbrengen voor mensen die anders kijken, denken, voelen en doen?