
“Een klein meisje speelt met haar bal:
Ik wil zien hoe hoog ik kan…
Ze gooit hem in de lucht. De bal stijgt op, de
ogen van het kind volgen hem:
verwonderd, ademloos, verwachtingsvol.
Er klinkt een roep, de moeder komt. Ze sleurt
het meisje mee naar school.
Ze kijken niet meer naar de bal.
Is hij nog in de lucht?
Langzaam loop ik door; al wat ik eens was
zal ooit vergeten zijn.
Kind zijn is een bal opgooien, volwassen
worden is het vallen van de bal.”
(Uit: Hard land, van Benedict Wells)
Wat we als kind ervaren, vormt de basis van wie we worden. De ervaringen die we op jonge leeftijd opdoen, de liefde die we ontvangen (of missen) en de uitdagingen die we tegenkomen, laten sporen na in onze persoonlijkheid, overtuigingen en gedrag.
Onze kinderjaren zijn een aaneenschakeling van ontdekkingen. Door vallen en opstaan leren we hoe de wereld werkt en welke plek wij daarin innemen. Complimenten en aanmoediging stimuleren een groeimindset, terwijl voortdurende kritiek een gevoel van falen kan versterken.
Een veilige hechting aan ouders of verzorgers vormt de basis voor gezonde relaties later in het leven. Kinderen die zich geliefd en gesteund voelen, ontwikkelen vaak meer zelfvertrouwen en veerkracht. Gevoelens van onveiligheid of verwaarlozing kunnen leiden tot onzekerheid en moeite met vertrouwen in anderen.
Vriendschappen op jonge leeftijd leren ons belangrijke levenslessen, zoals samenwerken, delen en omgaan met conflicten. Ook spelen de normen en waarden van het gezin en de cultuur waarin je opgroeit een grote rol in hoe je naar de wereld kijkt.
Hoewel we als volwassenen bewuste keuzes maken, blijven onze kinderjaren een diepgewortelde invloed houden. Bewustwording van deze impact kan helpen om patronen te doorbreken en jezelf verder te ontwikkelen.
Hoe zou het zijn om het speelse kind wat vaker de ruimte te gunnen in jouw leven en werk?
hashtag#andersdenkenvoelendoen hashtag#menselijkmaatwerk hashtag#systemisch hashtag#opstellingen